Samenvatting van de bouwgeschiedenis
De locatie van het pand op de hoek van het Grote Kerkplein en de Praubstraat bevond zich in de veertiende eeuw binnen de stadsgrenzen. De ruimte ten zuiden van de St. Michaëlskerk was destijds al in gebruik als kerkhof. Op het kerkhof sloten aan de zuidzijde de Korte Luttekestraat, Papenstraat en Praubstraat aan. Op basis van historische bronnen lijkt het erop dat de zuidelijke begrenzing van het kerkhof met twee bouwblokken aan de Papendwarsstraat al in de vijftiende eeuw bestond. Deze stedenbouwkundige structuur wordt in ieder geval reeds weergegeven op de stadsplattegrond van Jacob van Deventer uit omstreeks 1560 en de kaart uit de atlas van Braun en Hogenberg uit 1581.
Het complex op de hoek van het Grote Kerkplein, de Praubstraat en de Papendwarsstraat bestaat in hoofdopzet uit drie historische casco’s die pas na 1860 zijn samengevoegd. Het gaat om twee huizen die oorspronkelijk georiënteerd waren op de Praubstraat en een derde huis aan de Papendwarsstraat. Achter de negentiende-eeuwse gevels gaan casco-onderdelen schuil uit de late middeleeuwen en zeventiende eeuw. Het huis aan het Grote Kerkplein en de huizen aan de Praubstraat en Papendwarsstraat werden tot op zolderniveau van elkaar gescheiden door een muur. Op basis van het bouwhistorisch onderzoek is het onwaarschijnlijk dat deze scheidingsmuur deel uitmaakte van middeleeuwse verdedigingswerken. Het is aannemelijker dat de muur, die op het kadastrale minuutplan van 1832 over beide bouwblokken doorloopt, wijst op een planmatige aanleg van de huizen aan de zuidzijde van het voormalige kerkhof in de late middeleeuwen.
In 1845 startte Jan van der Kolk aan het Grote Kerkplein een kruidenierswinkel, later omgevormd tot stekenbakkerij. In 1860 verwierf hij tevens de huizen aan de Praubstraat en Papendwarsstraat en werden delen van de drie historische panden samengevoegd. Er volgde een ingrijpende verbouwing omstreeks 1870 (mogelijk in meerdere fasen) waarbij de huidige verschijningsvorm tot stand kwam en een nieuwe routing ontstond binnen de drie historische casco’s. Hoewel de drie huizen in eigendom werden samengevoegd, bleven er drie zelfstandige wooneenheden bestaan: een winkel/bakkerij met woning aan het Grote Kerkplein, een bovenwoning en een woning aan de Praubstraat.
Rond 1900 werd de winkel gemoderniseerd en kwam er een nieuwe 'winkelpui'. In 1923 volgde opnieuw een verbouwing, waarbij men de woning aan de Praubstraat bij die aan het Grote Kerkplein voegde. De voormalige woonkamer linksachter werd keuken en de bestaande gangstructuur werd doorgetrokken om beide voormalige woningen met elkaar te verbinden. De stekenbakkerij verhuisde pas in de tweede helft van de twintigste eeuw naar de kelder. In deze periode werd tevens een deel van de interieurafwerking in fasen vernieuwd.
Faseringsplattegronden
De bouwgeschiedenis en bouwchronologie zijn ook gepresenteerd op bijgaande faseringsplattegronden. Deze tekeningen zijn slechts voor een ondergeschikt deel gebaseerd op absolute dateringen en historische bronnen. Zij geven vooral de relatieve chronologie weer, zoals die afgeleid kan worden uit (zichtbare) typologische kenmerken, constructies, afwerkingen, decoraties en de gebruiks- en bewoningsgeschiedenis. Veel bouwsporen gaan naar verwachting nog schuil achter het pleisterwerk en (latere) interieurafwerkingen. Het is daarom onvermijdelijk dat binnen de tijdlijn sommige onderdelen onbenoemd blijven en conclusies getrokken zijn op basis van de meest aannemelijke scenario’s.