Advies en waardering
De cultuurhistorische waardering van Hoenderparkweg 61 is onderverdeeld in een aantal deelwaarderingen. Onderstaande waarden komen grotendeels overeen met die van de in de redengevende omschrijving opgenomen waardering uit 2008, aangevuld met enkele huidige inzichten. Daarnaast zijn de fasering en waardering visueel gepresenteerd op ingekleurde plattegronden. De faserings- en waarderingstekeningen zijn onder het tabblad bijlage in hogere resolutie te downloaden.
Faseringstekeningen
rood: 1951
groen: 1954
blauw: latere veranderingen
kruis: fasering van zichtbare historische plafonds
Waarderingstekeningen
blauw: hoge monumentwaarden, van cruciaal belang voor de structuur en/of betekenis van het object.
groen: positieve monumentwaarden, van belang voor de structuur en/of betekenis van het object.
geel: indifferente monumentwaarden, van relatief weinig belang voor de structuur en/of betekenis van het object.
kruis: monumentwaarden van zichtbare historische plafonds of balklagen
algemene historische waarden en waarden vanuit de gebruikshistorie
- Het gebouw is van belang als gaaf bewaard voorbeeld van een school voor openbaar U.L.O. in Apeldoorn. Van 1951 tot zeer recent hebben kinderen uit hoofdzakelijk het zuidelijk en zuidwestelijk deel van Apeldoorn en omgeving hier U.L.O. en later MAVO onderwijs gekregen. Het U.L.O. werd (aanvankelijk als M.U.L.O.) populair vanaf de tweede helft van de 19e eeuw en had direct invloed op de indeling van schoolgebouwen door de vorming van voor verschillende vakken te gebruiken afzonderlijke klaslokalen.
- Het voormalige gebruik van het pand als school is ondanks de latere nieuwbouw en verschillende interne wijzigingen nog altijd zeer herkenbaar door de uiterlijke verschijningsvorm en de traditionele onderverdeling van vertrekken (lokalen) aan de voorzijde, ontsloten door een lange gang met een aantal oorspronkelijke kapstokken aan de achterzijde.
- Indirect herinnert het voormalige schoolgebouw tevens aan de sterke groei die Apeldoorn doormaakte vlak na de Tweede Wereldoorlog. In de nieuwe woongebieden was in het verzuilde Apeldoorn dringend behoefte aan schoolgebouwen voor zowel openbaar, Christelijk Protestants en Rooms-Katholiek onderwijs.
ensemblewaarden en stedenbouwkundige waarden
- Door haar onderscheidende volume en verschijningsvorm en door de terugliggende situering in een ruim openbaar plantsoen is het voormalige schoolgebouw aan de Hoenderparkweg zeer beeldbepalend.
- Het gebouw is gelegen aan een plantsoen op de kop van een strook met vroeg-naoorlogse bebouwing, is een belangrijk onderdeel van de planmatige, naoorlogse structuur in de wijk Westenenk en vertegenwoordigt daardoor een historisch-stedenbouwkundige waarde. De aanleg van een parkeerterrein aan de voorzijde, de inbreiding met woningbouw aan de achterzijde en de recente nieuwbouw achter de eenlaagse vleugel uit 1951 op het voormalige schoolplein hebben onvermijdelijk tot een zekere aantasting van deze historisch-stedenbouwkundige waarde geleid.
architectuurhistorische- en bouwhistorische waarden
- Het pand is van belang als gaaf bewaard voorbeeld van een door gemeentewerken Apeldoorn in traditionalistische stijl ontworpen vroeg-naoorlogs schoolgebouw. Het traditionele en behoudende ontwerp is typerend voor de vroeg-naoorlogse periode. In de loop van de jaren ’50 zouden bij nieuwbouw van Apeldoornse scholen meer vernieuwende inzichten wat betreft vormgeving, materiaalkeuze en indeling worden geïntroduceerd.
- Het oorspronkelijke schoolgebouw uit 1951 en de uitbreiding uit 1951 zijn als opeenvolgende onderdelen in de bouwgeschiedenis te onderscheiden, maar vormen tegelijkertijd samen één architectonisch geheel.
- Met name het oorspronkelijke exterieur uit 1951 en 1954 bleef relatief gaaf bewaard, met in kettingverband gemetselde buitengevels, van ovh pannen voorziene zadeldaken, houten goten op klossen, grote vensters met stalen ramen in de hoofdbouw en houten vensters in de zijportalen. Een enkel stalen venster op de verdieping naast de hoofdingang is vervangen door een houten venster en in de oorspronkelijke achtergevel uit 1951 zijn drie doorbraken gemaakt naar de recente nieuwbouw.
- De constructieve opzet van het schoolgebouw uit 1951 en de uitbreiding van 1954 is in bouwhistorisch opzicht niet zeldzaam, maar bleef wel zeer gaaf bewaard. De constructie is representatief voor de periode van ontstaan en is traditioneel uitgevoerd, met dragende gemetselde muren, houten vloeren en betonvloeren en naaldhouten gordingenkappen.
- De typologische opzet van een gangschool bleef relatief gaaf bewaard, met een reeks lokalen aan de voorzijde die ontsloten worden door een gang langs de achtergevel en toiletten bij de uiteinden en achterzijde van de gang. Omdat bij de recente nieuwbouw is gekozen voor een beperkt aantal doorbraken in de oorspronkelijke achtergevel, is dit concept nog altijd zeer herkenbaar.
- Hoewel de oorspronkelijke interieurafwerking voor een groot deel is vernieuwd, weerspiegelt het interieur nog altijd de traditionele en sobere opzet, mede bepaald door het gegeven dat de school snel (en goedkoop) opgeleverd moest worden. Van belang zijn met name de in schoon metselwerk uitgevoerde en door muurdammen gelede lambrisering en gangmuren, de vensters in de gangmuur, de keramische onderdorpels, de plinten van terrazzo, de paneeldeuren van Bruynzeel in het eenlaagse bouwdeel en de stalen trap in de hal.
- Men koos vanuit hygiènisch oogpunt voor een interieurafwerking met plafonds en plinten met holle hoeken, hiervan zijn restanten in het zicht. Mogelijk bevinden zich achter de systeemplafonds nog meer resten van de historische plafondafwerking.