Waardering

samenvatting van de bouwgeschiedenis
De hoek van de Turfstraat en Oudewand was in het middeleeuwse Zutphen een prominente plek, nabij de Engepoort die vanaf de dertiende eeuw de noordelijke toegang vormde tot de stad. Op de hoek van de Turfstraat en de Oudewand werd omstreeks het midden van de dertiende eeuw een huis gebouwd. Dit huis brandde omstreeks 1575 af en enkele jaren later bouwde stadstimmerman Willem Huegenn hier een nieuw huis.

Het aangrenzende huis aan de Oudewand (nummer 4-6) werd voor het eerst in de bronnen genoemd in 1684. Het betreft dan een ‘schuur met een halve pomp’.  Naast deze schuur stond in de zeventiende eeuw de stal en schuur (nummers 8-10) die behoorde bij het huis Beukerstraat 7-9. Deze schuur werd in 1888 gesloopt om plaats te maken voor het huidige pand Oudewand 8-10. Oudewand 8-10 werd in 1957 (verticaal) gesplitst in twee woningen.

Het hoekhuis (Turfstraat 32) werd omstreeks 1850 ingrijpend verbouwd waarbij op de verdieping een zelfstandige woning gerealiseerd werd. In de tweede helft van de twintigste eeuw werd de winkel op de begane grond een aantal malen verbouwd waarbij delen van de begane grond van de achterliggende panden aan de Oudewand bij de winkelruimte getrokken werden.

Ook omstreeks 1850 werd Oudewand 4-6 veranderd in een winkel of werkplaats met bovenwoning. Bovenop de keuken aan de achterzijde - die behoorde bij Turfstraat 23 - werd bij deze verbouwing een woonvertrek gerealiseerd. In de jaren ’30 van de vorige eeuw werd de indeling van de woning gemoderniseerd.

waardering
Het onderzoek heeft op hoofdlijnen de ruimtelijke ontwikkeling van het complex inzichtelijk gemaakt. Deze is schematisch weergegeven op dateringstekeningen. Om richting te kunnen geven aan het transformatieproces is op dezelfde ondergrond door middel van kleurcodes ook de waardering weergegeven. Deze plattegronden zijn tevens in hogere resolutie te downloaden via de knop ‘Downloads’. De tekeningen dienen in samenhang met de tekstuele waardestelling bekeken te worden.
De cultuurhistorische waardering is volgens de Richtlijnen bouwhistorisch onderzoek onderverdeeld in een aantal deelwaardestellingen: algemene historische waarden en waarden vanuit de gebruikshistorie, ensemblewaarden en stedenbouwkundige waarden, architectuurhistorische waarden en bouwhistorische waarden. Elk van deze deelwaarden wordt getoetst aan de hand van de criteria gaafheid (authenticiteit) en zeldzaamheid.

blauw: hoge monumentwaarde, van cruciaal belang voor de structuur en/of de betekenis van het object. 
groen: positieve monumentwaarde, van belang voor de structuur en/of de betekenis van het object.
geel: indifferente monumentwaarde, van relatief weinig belang voor de structuur en/of de betekenis van het object.
kruizen: monumentwaarden van balklaag of dakconstructie.

ensemblewaarden (samenhang) en stedenbouwkundige waarden
-    Oudewand 8-10 is stedenbouwkundig van belang als onderdeel van de aaneengesloten bebouwing aan de zuidzijde van de Oudewand waarvan de percelering zeer waarschijnlijk is ontstaan na de bouw van een bakstenen stadsmuur langs de Berkel in de dertiende eeuw.
-    Het onderzochte huis levert vanwege zijn vorm, schaal en situering een ondergeschikte bijdrage aan het stadsbeeld ter plaatse

architectuurhistorische waarden
-    Het huis is wat betreft de gevelopbouw representatief voor de periode van ontstaan maar kan zeker niet als bijzonder gaaf of zeldzaam gekarakteriseerd worden.
-    De ruimtelijke veranderingen die in 1957 plaatsvonden hebben het historische gevelbeeld en de oorspronkelijke indeling zwaar aangetast.
-    De negentiende- eeuwse indeling op de verdieping is voor een deel nog herkenbaar maar van de oorspronkelijke interieurafwerking bleef door een modernisering in 1957 niet veel bewaard.
-    Het oorspronkelijke laat negentiende-eeuwse trappenhuis is niet bijzonder zeldzaam maar bleef wel vrij gaaf bewaard en vertegenwoordigd daarmee een hoge architectuurhistorische waarde.

bouwhistorische waarden
-    Oudewand 4-6 heeft een beperkte bouwhistorische waarde. Bij de nieuwbouw in 1888 werd de bestaande bebouwing waarschijnlijk geheel gesloopt. Denkbaar is dat de bouwmuren nog oudere onderdelen bevatten.