Waardering

Samenvatting van de bouwgeschiedenis
Boekholtstraat 22  is in zijn huidige vorm in 1615 ontstaan op een locatie aan de rand van de eerste middeleeuwse omwalling met bijbehorende gracht. Rond 1350 werd de stad uitgebreid, de omwallingen gesloopt en de gracht gedempt. Op deze locatie werd in de veertiende eeuw een huis gebouwd waarvan een muurrestant in de huidige bebouwing bewaard bleef. Het huidige pand, bestaande uit huisnummers 20 en 22 werd in 1615 gebouwd. In hoofdopzet veranderde daarna weinig aan het pand, de indeling van de voor- en de achtergevel werden gemoderniseerd en de interieurindeling werd aangepast. Het oorspronkelijke concept van een twee-onder-een-kapwoning uit het begin van de zeventiende eeuw bleef daardoor goed bewaard.

Waardering
Het gebouw is gewaardeerd aan de hand van deelwaardestellingen die vervolgens getoetst zijn aan de criteria gaafheid en zeldzaamheid. Daarnaast zijn de bouwfasering en de waardering visueel gepresenteerd op faserings- en waarderingsplattegronden. 

Legenda faseringsplattegronden:
Roze:  veertiende eeuw
Rood: 1615
Blauw: achttiende eeuw, mogelijk later. 
Groen: negentiende eeuw
Geel: twintigste eeuw
Oranje: 1974

Legenda Waarderingsplattegronden:
Blauw: hoge monumentwaarden, van cruciaal belang voor de structuur en/of betekenis van het object.
Groen: Positieve monumentwaarden, van belang voor de structuur en/of betekenis van het object.
Geel: indifferente monumentwaarden, van relatief weinig belang voor de structuur en/of de betekenis van het object.
Het groene kruis op de plattegrond van de zolder geeft de daksporen weer. Aangezien de kelder niet is afgebeeld op de tekeningen, figureren de kruizen in het trapgat van de kelder, op zowel de waarderingsplattegrond, als op de faseringstekeningen, als weergave van het tongewelf.
 

Algemene historische waarden en waarden vanuit de gebruikshistorie
-    Het pand is van belang als een gaaf en zeldzaam voorbeeld van een dwarshuis met meerdere woningen onder een kap uit de zeventiende eeuw. Het pand is vergelijkbaar met de voorbeelden uit Zwolle en Zutphen. 

-    Het pand is verder van belang als een gaaf en zeldzaam voorbeeld van een goed bewaard woonhuis van de middenklasse uit de zeventiende eeuw. Het huis is representatief voor de zeventiende-eeuwse wooncultuur van de lagere middenklasse in een kleine provinciestad. 
 

Stedenbouwkundige waarden
-    Als onderdeel van de dertiende-eeuwse omwalling is het pand niet langer te herkennen, maar het huis is van belang vanwege de bewaard gebleven muurdelen van een veertiende-eeuwse voorganger van het huis. 

-    De twee woningen onder een kap leveren vanwege hun vorm, schaal en situering een positieve bijdrage aan de ruimtelijke structuur en het stadsbeeld ter plaatse. Het open achterterrein is van historisch-stedenbouwkundige waarde als historische open ruimte die in recentere tijden ingevuld werd met kleinschalige ambachtelijke en industriële activiteiten.
 

Architectuurhistorische- en bouwhistorische waarden 
-    De grootste bouwhistorische waarden zijn gelegen in de gaaf bewaard gebleven onderdelen van het casco uit 1615, inclusief de laatmiddeleeuwse restanten in de linker bouwmuur. Het gaat hierbij om de voor- en achtergevel, de vakwerkwand die op de scheiding met nummer 20 staat, de enkelvoudige balklagen met de bijbehorende gedecoreerde balkconsoles, de kelder en de kapconstructie.

-    Het huis is van belang vanwege de historische gelaagdheid en de afleesbare bouwgeschiedenis van het pand. De historische gelaagdheid komt tot uiting in de herkenbare modernisering van de oorspronkelijke bakstenen kruisvensters in de voor- en de achtergevel. in. Het huis is typologisch van belang als vroeg zeventiende-eeuws voorbeeld van een verdiepingloos dwarshuis met aan de achterzijde een insteek boven een binnenhaard en daar onder een overwelfde kelder. 

-    Voor wat betreft het interieur is met name de indeling, bestaande uit een hoge ruimte aan de voorzijde met aan de achterzijde een insteek verdieping, van belang. Het historische karakter van het interieur wordt versterkt door de bewaard gebleven balklagen en de in het zicht gelaten vakwerkwand.